10/8. Vanochtend om 04.55 uur ging de wekker in Napoli. Vandaag reis ik naar Udine. Een stad in het noorden van Italië, redelijk dichtbij de grens van Oostenrijk. Daar word ik namelijk opgehaald door papski!Om vervolgens naar ome Wim en tante Lulu te gaan, in het heerlijk rustige plaatsje Obergottesfeld. Daar blijf ik een nachtje slapen en heb besloten om de volgende dag met pap mee naar huis te gaan (ruim halve week eerder dan gepland). Ik heb alles (en meer zelfs!) gezien van wat ik wilde zien en mis thuis best wel een beetje. Vind het eigenlijk prima zo! Heb ontzettend genoten van mijn reisje door Italië! Op naar huis en daar nog even lekker me ding doen (lees; slapen! Nog steeds moe haha). De overheerlijke Italiaanse pizza's en pasta's kunnen er weer worden af gepumpt!

Maar natuurlijk, tijd voor mijn verhaal van de afgelopen dagen. Laten ik eens beginnen bij Sorrento! Na 's ochtends de historische stad Pompei te hebben gezien, ben ik met mijn roomies (Jessica/Nieuw-Zeeland & Noah/Canada) naar Sorrento gereisd (dat wisten jullie al joh). Eenmaal aangekomen, afscheid genomen van onze vriendelijke vriend Noah. Jessica en ik checkte waar onze (verschillende) hostels lagen door op maps.me te kijken. Dit is een app waarmee je landkaarten kunt downloaden om ze vervolgens offline te kunnen bekijken (handig man). Je krijgt een idee van welke richting je op zou moeten gaan. Met een overvolle backpack (op rug) en rugtas (op buik -> buiktas dus) bleef ik aardig in evenwicht en ging ik hup, opzoek naar het hostel! Ik had de main street gevonden en wat op de maps.me-kaart de volgende straat rechts was, was in mijn ogen links. Dus 1,5 km omhoog gelopen om vervolgens weer terug te kunnen (Ben inmiddels zo getraind dat de Nijmeegse vierdaagse niet eens zo'n gek idee zou zijn!). Gelukkig zijn de mensen hier zo vriendelijk om mij te helpen en laten ze nou ook nog eens veel met handgebaren spreken! Yeah! Nog 2 x 'iets te ver' gelopen en toen eindelijk het hostel gevonden!

Ingecheckt en opzoek naar een pasta! Na een douche heb ik afgesproken met Brenden (Amerika), ook ontmoet in pompei hostel, om met o.a. Jessica ergens iets te gaan drinken. Op naar de Bananasplit bar voor een lekkere cocktail, om vervolgens op het gekke idee te komen om een duik te nemen in de zee! Met natte haren (en gedeeltelijk natte kleer) richting een club gegaan om de haren weer droog te dansen (the ultimate beachlook!). Rond half 5 (?) me bed gevonden en tijd om eens lekker uit te slapen.

8/8. De volgende dag de mooie kust opgezocht en een daagje aan het (zwarte) strand gelegen. Met het water zo helder dat als je erin plast je zeker weet dat de zee meer gehydrateerd is dan jijzelf na een avondje stappen (oké is deze informatie nodig?!). Inmiddels ben ik aardig bruin en mijn huid (eczeem) knapt ontzettend op van de zee/zon/het klimaat hierzo. Emigreren zou nog niet eens een heel gek idee zijn. Maar nee, de italianen zijn erg vriendelijk en behulpzaam, maar soms komen ze ook ontzettend ongeïnteresseerd, onbeleefd en snel geïrriteerd over. Als ik in het buitenland ben, merk in al snel hoe 'down to Earth' Nederlanders zijn. Lekker nuchter en sarcastisch. Dat zou ik toch niet willen missen.

Op 9/8 ga ik naar de laatste plek die op mijn lijstje staat. Namelijk Capri. Een eilandje in de Tyranese (hoe schrijf je dit?) zee, vlak bij de golf van Napels. Ik ben door me zus op het idee gekomen om hier heen te gaan (Souveniertje -> wait for it PrinsBilla ;)). Het eiland ziet er uit als een paradijs, met heel veel toeristen. Daar hou ik eigenlijk helemaal niet van. Toch besluit ik om een kaartje te kopen voor een typisch toeristisch bootje, om Capri in de korte tijd die ik nog heb redelijk goed te kunnen bekijken. De gids verteld van alles over het eiland en probeert tussendoor de standaard grapjes te maken, die hij de rest van de dag nog ongeveer 6 x maakt. Helaas niet in DE blauwe grot geweest, maar die google-en we gewoon!

Nou dit was het wel weer ff.

Sjoerrr he! (Zoals oma dat altijd zegt :))