6/8. 16.41 uur. Onderweg naar Pompei. Met nog 1,5 week te gaan. Eigenlijk is dit al mijn op 1 na laatste stad die ik volgens plan zou gaan bezoeken. Ik zie wel :). Dat is het fijne van alleen reizen merk ik. Gaan en staan waar je wilt, berg op of berg af. Op het laatste moment je plan compleet omgooien. Wat soms ook wel weer spannend is en eigenlijk totaal niet bij mij past normaal. Een gewoonte dier maar aan de andere kant totaal niet. Als de ene dit doet, wil ik graag het andere. Koppig en eigenwijs, maar soms ook ietsjes naïef. En dat laatste is níet altijd handig..

Na 3 dagen relaxen (zwembad/zee/zwembad, heus niet erg!) had ik mijn plan voor Rome uitgestippeld! Vroeg uit bed en op naar Vaticaanstad! Ik had niets geboekt qua entree, dus ben er heen gegaan en ging in de rij staan. Alhoewel, ik werd eigenlijk meteen aangesproken door een klein engels pratend mannetje met een Italiaans accent en een ID kaart aan een touwtje om zijn nek, die aan mijn gezicht dacht te zien dat ik een beetje 'lost' was (verdwaald kijken ben ik blijkbaar erg goed in). Hij vroeg of ik al een ticket had en ik zei nee. Hij zei dat ik 'daar' een ticket kon halen en dan zou ik het Vaticaan in kunnen. Je voelt natuurlijk al aan je water dat dit niet helemaal snor zat he. Dat had ik dus ook, maar al pratend liep ik toch maar even mee, met het plan dat ik op ieder moment weg kon rennen (of gewoon doei zeggen en weglopen isabel). We kwamen in een winkeltje waar nog meer naïeve mensen stonden en na vele moeilijke vragen en een leugentje dat er geen goedkopere tickets waren, wist hij mij een studententicket te verkopen van €28,- (al hij had het toch lastig met mijn vele vragen haha). Om 10.45 uur zou ik met een groepje langs de 1,5 uur durende rij kunnen lopen, om vervolgens snel het Vaticaan binnen te komen. Eenmaal de straat over gelopen zat het me toch niet lekker en ben ik terug gegaan naar het winkeltje. Ik wilde mijn geld terug. Nee heb je, ja kun je krijgen (ofzoiets). Na het flink uitschelden van het baliemeisje (nietes, doe ik echt never) kreeg ik mijn geld terug en ben ik in de rij gaan staan die eigenlijk best wel snel voorbij ging. Voor €16,- bij de normale ticketbalie kwam ik Vaticaanstad binnen. Van binnen baalde ik best wel van mijn eigen naïviteit, maar men leert iedere dag en ik had het goed opgelost! Dus mensen, vertrouw nooit engels sprekende mannetjes met Italiaans accent & ID kaart touwtjes om hun nek.

Het museum gedeelte van het Vaticaan was indrukwekkend. Een enorme hoeveelheid aan muur beschilderingen, standbeelden en kapelletjes. Ik heb er ongeveer 2 uur rondgelopen (door o.a. trage toeristen, zucht) en ben daarna helemaal om de muur heen gelopen. Via, maar natuurlijk, de langste zijde. Maar eigenlijk kon dat me niet zoveel schelen. Het was namelijk heerlijk rustig na tussen al die toeristen te hebben gelopen. Een mooie route en uiteindelijk kwam ik aan bij de St. Pieterskerk. Dit is waar de paus woont en waar de vorige pauzen opgebaard liggen (ja je zag sommige gewoon liggen). Een ongelofelijk mooie en grote kerk met een tombe en de 'Duomo'. Ik ben naar boven gelopen en na dit keer alle 520 treden te hebben gevonden (knap hoor van mijzelf!) kwam ik zwetend aan op de top en keek ik uit over heel Rome. En das best groot. Mensen kinderen. Ga er heen als je in Rome bent ;).

Vandaag, 6 augustus, stond er op het plan om 'de rest' van Rome te gaan bekijken. Om 07.00 uur ging de wekker en na een paar keer snoozen werd ik gewekt door roomie Brian, die een kussen op mijn hoofd gooide. Mijn laatste bakje met havermout naar binnengewerkt (wat moet ik nu ontbijten de komende 1,5 week?!) en op naar het Colosseum! Ook heb ik het Pantheon, de Spaanse trappen, de Trevi fontein en nog meer bezocht. Daarna op naar het centraal station om mijn backpack op te halen en de trein naar pompei te pakken! Uiteraard een overstap in de stad Napoli, wat bekend staat om zijn criminele activiteiten. Gelukkig hoefde ik niet van het station af en na een half uur zoeken voor de juiste trein (lees; ticketmachine die niet werkt -> door naar infobalie meneertje 1, die me terug stuurt naar ticketmachine -> werkt weer nieee! -> terug naar infobalie meneertje 2 -> rennend naar onvindbaar platform) had ik de trein op 't nimfie gehaald! Hij's fijn!

Eenmaal aangekomen in het hostel was er een ontzettend leuk ontvangstcomité! Eigenaar en eigenaresse met een hart voor de zaak en er was een 'dorm' met 8 bedden, waar ik in sliep. Meteen contact met m'n roomies en een plan gemaakt voor de volgende dag!

7/8. Om 07.00 uur de wekker om Pompei te bekijken. Het is een oude stad die bedolven is geweest door lava. Ook waren er mensen bedolven door lava en sommige daarvan zijn opgegraven. Waaronder een familie van 13 personen. Je zag hoe ze in elkaar gekrompen waren van angst en pijn. Rillingen over mijn hele lijf terwijl het ergens achterin de 20 graden was.

Na een paar uur kwamen we tot de conclusie dat we genoeg hadden gezien en we door zouden gaan naar Sorrento! De trein gepakt met roomies Jessica (Nieuw-Zeeland) en Noah (Canada). En inmiddels heb ik een overheerlijke pasta Ravioli met kaas op en een uitzicht waar je u tegen zegt!

Joejoe!